Μια πράξη αγάπης.
Να μπαίνω στα ρούχα σου
να σε μυρίζω
να ξέρω πως
σ΄αυτόν τον χώρο κοιμήθηκες και
ήσουν να ξέρω τί τρως και πότε
και γιατί λες τώρα ή μετά την τάδε ιστορία.
Δεν μένει χρόνος να είμαστε ξένοι.
Δεν φτάνει να το αναβάλουμε για μετά μεθαύριο ή μίαν άλλη μέρα.
Δεν ξέρω πώς τολμάμε
να κάνουμε σχέδια
να αφήνουμε τη ζωή να περιμένει
πότε θα αποφασίσουμε να μπούμε στο παιχνίδι να παίξουμε κι εμείς.
Δεν ξέρω ποιος μας έμαθε ότι υπάρχει
αυτός ο χρόνος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου