Δεν είναι δύσκολο να ονειρευτείς

Δεν είναι δύσκολο να ονειρευτείς.
Βγάζεις ένα φύλλο χαρτί λευκό
παίρνεις ένα μολύβι, σκέφτεσαι
«τί θέλω;» και «ποιος είμαι;».
Φτιάχνεις καφέ, ή τσάι, ή κάτι που σ΄αρέσει
κι αρχίζεις να σημειώνεις στο χαρτί.
Μια λέξη, ίσως και δύο.
Ένα ταξίδι, ένα έρωτα, ένα βιβλίο.
Σβήνεις και ξαναγράφεις
σπουδές, μία δουλειά, ένα σπίτι.
Όχι, δεν είναι ετούτο που σου λείπει.
Μια μπύρα απ΄το ψυγείο.
Και ένα κομμάτι πίτα, από τη χθεσινή.
«Ωραία ήτανε. Με κολοκύθα.
Ωραία, φρέσκια, τραγανή.»
Πίνεις από την μπύρα και πιάνεις πάλι το χαρτί.
Θυμάσαι «το απόγευμα θα είμαστε μαζί».
Χαμογελάς σιωπηλά
και σταματάς
να γράφεις.