η μανία με την άνοιξη

Σας έφτασε η άνοιξη;
Ήρθε ίσα με τα μέρη σας;
Εδώ ναι η άνοιξη έχει ανθίσει για τα καλά.
Μέχρι και οι αγριομαργαρίτες που μάζεψα
ανοίγουν τα μπουμπούκια τους και
ρίχνουν τη γύρη στο τραπεζάκι του σαλονιού μας,
προσπαθώντας να πολλαπλασιαστούν,
να φτιάξουν κι άλλη κι άλλη ομορφιά.
Φτάνει το Πάσχα και ξάφνου νιώθω ότι
θέλω να πάω να αγοράσω
ένα καινούριο, λουλουδάτο, πασχαλινό φόρεμα και
μία λευκή ζακέτα.
Να πάρω και καινούρια παπούτσια και
να βάλω κορδέλα στα μαλλιά.
Θέλω να γίνω ξανά κοριτσάκι.
Θέλω να χαίρομαι ξανά σαν να ήμουν κοριτσάκι.
Και να πάρω τον αγαπημένο μου από το χέρι και
να περάσουμε τις σχολικές μας διακοπές αγκαλιά.
Να λιαζόμαστε σαν τα γατιά.

Υ.Σ. όχι, δεν ζω στον κόσμο μου. Ξέρω για την Ιαπωνία και τη Λιβύη και το μνημόνιο και όλα αυτά. Αλλά η Βόρεια Μιακία είναι το δικό μας το νησί. Δεν θα αφήσουμε κανέναν να εισβάλλει. Γι΄αυτό προσεύχομαι μέρα και νύχτα.