Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2011

το κόκκινο κουτί


 
Τα ξύλινα κουτάκια ήταν η πρώτη ύλη για τις μπουμπουνιέρες που έφτιαξα για το γάμο μου με τον Γ. Μου περίσσεψαν κάποια, οπότε σκέφτηκα να δοκιμάσω να τα χρησιμοποιήσω ως επιφάνειες όπου θα κάνω ζωγραφικές δοκιμές. Κι έτσι ξεκίνησα να ζωγραφίζω.
 
Είναι καταπληκτικό το πώς η κάθε μία ιδέα οδηγεί σε μία επόμενη. Και περνούν οι μέρες και οι μήνες. Ξαφνικά ανακαλύπτεις ότι το μυαλό σου είναι συνέχεια στραμμένο σ΄αυτή τη δημιουργική ζωή.

Πώς μπορώ να χρησιμοποιήσω πιο ωφέλιμα τα δώρα που μου δώθηκαν; Ακόμα κι αν όλα -μα όλα- στη ζωή μου είναι θέλημα Άλλου, τί πρέπει να κάνω εγώ για να ζήσω πληρέστερα την προσωπική ζωή που καλούμαι να ζήσω; Ο καθένας μας διακονεί σε τούτην τη γη με τον δικό του τρόπο. Δεν είμαστε όλοι φτιαγμένοι ίδιοι.

Διαπιστώνω ότι εκείνο που μου δίνει χαρά, που με οδηγεί σε μία σχέση ευγνωμοσύνης, εκείνο που με οδηγεί να προσεύχομαι και να πιστεύω είναι η δημιουργία. Όχι απαραίτητα η δημιουργία κάτι σπουδαίου. Αλλά η προσωπική δημιουργία. Αυτό είναι το διακόνημά μου. Μακάρι να μου δωθεί  να δημιουργήσω τις συνθήκες ώστε να το βιώσω στην πληρότητά του.





δείτε και εδώ :  http://www.flickr.com/photos/mairialexopoulou

2 σχόλια:

Mαρία είπε...

Γειά σου Μαίρη, χάρηκα πολύ που σε βρήκα γιατι διαβάζω πράγματα που θα μπορούσα να τα είχα γράψει εγώ, τόσο πολύ με εκφράζουν!Και γράφεις και πολύ ωραία!

Mairi είπε...

Γεια σου icon-art, χαίρομαι πάρα μα πάρα πολύ γι' αυτό που λες ότι σε εκφράζουν τα όσα γράφω. Προσπαθώ να είμαι αληθινή σ' αυτό το blog, να μην αυτολογοκρίνομαι. Νομίζω ότι έτσι υπάρχει πιθανότητα επι-κοινωνίας. Να είσαι καλά. :)))