ποίημα (αφιερωμένο τους διαβαστερούς :-))))

... και παίρνω το χαρτί
μολύβι υπολογιστή βιβλίο ποτό έρωτα αεράκι λεμονανθό
γεμίζω τα μπαούλα μου άδεια να είναι
σκέψεις λέξεις όνειρα ευχές ευχές ευχές αισθήματα χρώματα ζαλισμένα
πιάνω τις συλλαβές
τις συλλαβίζω
αργά
α
ρ
γ
ά
βλέπω την αλήθεια
την ΑΛΗΘΕΙΑ τη βλέπω αληθινά!!!
ναι ναι ναι
αυτή είναι
ναι
η αλήθεια της ηδονής
(το σώμα ξέρει)
η αλήθεια της αλήθειας των τυπωμένων φθόγγων
να τους διαβάζεις φωναχτά
να τους λες στον ήλιο αντίκρυ
κι ας είναι φθόγγοι άλλων
γραμμένοι από άλλους
από τους άλλους
τους άλλους εκείνους
εκείνους
τους τόσο οικείους
τους πιο πιο οικείους
κι από εκείνους που σε γέμισαν ή εκείνους που σε γέννησαν πιο
ναι
είναι κι αυτή μια ηδονή:
εκείνη της ΑΝΑΓΝΩ(ΡΙ)ΣΗΣ.