Κυριακή 29 Μαρτίου 2009

ποίημα νύχτας

Οι καλοί με βαραίνουν με την καλοσύνη τους.
Στέκουν απέναντί μου
πράο παράδειγμα λαμπρό.
Αιωρούνται
ήσυχοι άγγελοι
μ΄όλες τις απαντήσεις.
Βούδες χρυσοί
δεν έχουν τίποτε
να αποδείξουν
οι καλοί.

Κι εγώ ανάπηρη
βγαίνω τις νύχτες πίνω γαμιέμαι ουρλιάζω είμαι.
Κουτσαίνω την κακία μου
μέσα στο σύμπαν τους
έκπτωτη
όχι στα μάτια τους (αυτοί ποτέ δεν κρίνουν).

Να πάρω μια χατζάρα να τελείωνουμε.

Άμεσες λύσεις.

Καθαρές,

Ή αυτοί ή εγώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: