Είχα την χαρά να γνωρίσω τον Αργύρη μέσα από την γενναιοδωρία της ποίησης και της ζωής του. Όμορφος άντρας, ευτυχισμένος. Και σπουδαίος ποιητής! Πόσο σπουδαίος!
Έμαθα σήμερα πως έφυγε ανήμερα τα Χριστούγεννα. Θυμήθηκα αμέσως εκείνο που είχε φωνάξει δυνατά κάποτε κοιτώντας το χτήμα του στο Θροφαρί: "Φυσάρα, εσύ θα μας φας όλους."
Να είναι καλά.
"Υπάρχουν άλογα που συνεχίζουν να καλπάζουν ακόμα κι όταν είναι ξαπλωμένα στο γρασίδι."
(Είχα γράψει για τον Αργύρη Χιόνη αυτό)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου