Το μπορντέλο μου

Εκατό χρόνια πριν τον έφτιαξε
και τώρα εσύ τις κοιτάς μ' αδιαφορία
αμάν πια ο κυβισμός!
αγκαλιάζει το χέρι σου τη μέση μου
με φέρνεις πιο κοντά σου μυρίζει
η ανάσα σου κακάο
έξω κάνει κρύο - στο MoMA είναι ζεστά
γεμίζεις τα χείλια σου τα χείλια μου
πάμε στις τουαλέτες λες
χαμογελάω προχωράμε έτσι με το φιλί μας.

Εκείνες περήφανες μένουνε πίσω.

Όταν ξαναντυθήκαμε
μάθαμε πως «στην πορεία των σχεδιασμάτων για τις Δεσποινίδες
οι αριθμοί των μορφών λιγοστεύουν
από επτά σε έξι και τελικά σε πέντε.
Οι εραστές σταδιακά εξαφανίζονται, ή περνάνε
σε ένα άλλο επίπεδο, πιθανόν το δικό μας, των θεατών.»

Είχαμε συμπληρώσει
το έλλειμμα.


Υ.Σ.Ο Πικασσό αποκαλούσε τον εν λόγω πίνακα "mon bordel". Ο τίτλος "Οι Δεσποινίδες της Αβινιόν" δώθηκε από τον επιμελητή της πρώτης έκθεσής τους.